Doktor Frankenstein.... czyli kto mnie stworzył - muzycznego potwora....(2)

Część druga wpisu kto mnie stworzył to "Kronika zapowiedzianej śmierci", taki tytuł nosi powieść  Gabriela Garcii Márqueza z 1981 roku, ale ja chciałbym nawiązać do  audycji radiowej wyemitowanej kilkanaście dni przed Wigilią, czyli 24 grudnia 1999 roku, której  bohaterem jest Tomasz Beksiński, następna osoba, która wywarła ogromny wpływ na to co we mnie gra. W tej audycji pożegnał się ze swoimi słuchaczami choć do wielu z nas dotarło to dopiero gdy przesłuchiwali to nagranie kolejny raz już po jego śmierci.

Tomasz Beksiński. Ostatni  wieczór płytowy, grudzień 1999.

Pewnie nigdy nie dowiemy się co tak naprawdę pchnęło go do tak desperackiego kroku , aby odebrać sobie życie, ale zanim to się stało

dostarczył mnie i wielu ludziom z mojego pokolenia, niezapomnianych doznań, wręcz uczt muzycznych, przyprawianych skrzętnie dobieranymi smaczkami takimi jak utwór, który słychać w powyższym filmie. Mimo, że chwilami brzmi jak Private investigation Dire straits to jednak jest to utwór zupełnie innego zespołu dziś już nieco zapomnianego:

Camel, Stationary Traveler.

Oprócz tego, że był dziennikarzem muzycznym był przede wszystkim tłumaczem.  Przetłumaczył m.in. wszystkie ówczesne filmy o Jamesie Bondzie i niemal całą twórczość grupy Monty Pytona  oraz kilkadziesiąt innych filmów, między innym Milczenie owiec i Czas Apokalipsy. Ja jednak pamiętam go jako tłumacza tekstów piosenek. Między innymi The Cure, Marillion, Joy Devision, Pink Floyd, Iron Maiden, King Crimson i wielu wielu innych zespołów, o których opowiadał w swoich słowno muzycznych "kultowych" audycjach radiowych ("Romantycy muzyki rockowej",  "Klub stereo", "Wieczór płytowy", "Czas na Rock".  "Muzyczna poczta UKF", "Trójka pod księżycem").

Te audycje nagrywało się i słuchało po kilka razy, dlatego wiele z nich ocalonych od zapomnienia, choć może w nie najlepszej jakości dostępnych jest w sieci.

Wiele można by jeszcze pisać, ale ten blog ma na celu tylko zainteresować,  a nie opisywać całe historie...

Na zakończenie próbka talentu translatorskiego Tomasza Beksińskiego i jego przekład utworu Pink Floyd  - Time

Time, Pink FLoyd

Czas - tłumaczenie: Tomasz Beksiński

Mijają chwile składające się na nudny dzień
Marnujesz, tracisz te godziny tak niedbale
Szarpiąc się na kawałku ziemi
W twym rodzinnym mieście
Czekając na coś lub na kogoś
Kto ci wskaże drogę

Jesteś zmęczony leżeniem w słońcu,
Patrzeniem przez okno na deszcz,
Jesteś młody, życie jest długie
I dużo w nim czasu do zabicia
Aż nagle pewnego dnia spostrzegasz,
Ze minęło tak dziesięć lat
Nikt nie powiedział ci biegnij,
przegapiłeś start

I wtedy zaczynasz biec,
Aby dogonić słońce co zachodzi za horyzontem
I ziemię okrąża dookoła
Aby wyjść z drugiej strony
Słońce jest właściwie to samo,
Tylko ty już nie jesteś tak młody,
Brakuje ci oddechu,
Jesteś o jeden dzień bliżej śmierci

Lata stają się coraz krótsze,
Czasu zaczyna brakować
Plany spełzają na niczym,
Lub kończą się nabazgraniem pól strony
Bezczynność w cichej desperacji
Jest, owszem, bardzo angielska,
Czas przeszedł, kończy się piosenka,
Myślałem, że mam więcej do powiedzenia

W domu, znowu w domu
Lubię tu być kiedy tylko mogę
Gdy do domu wracam
Zziębnięty, zmęczony
Dobrze jest kości ogrzać przy kominku

Daleko, za łąkami
Słychać bicie dzwonu
Co wieczornych nawołuje do modlitwy
Do wysłuchania
cicho szeptanych magicznych zaklęć...